Ik lag met jou in hetzelfde bed
Jij stak er net wat bovenuit
Ik was stapel op jouw lange lijf
Ik vond jou echt een reuze wijf
Laatst droomde ik de hele nacht
Aan één stuk door van jou
Jij werd mijn bruid mooi in het wit
Omdat ik van sleepasperges hou
Plots werd mijn droom bruut verstoord
Ik bloedde aan mijn kuiten
We werden allebei vermoord
Door zo’n hovenier van buiten
Wij werden in een kist gelegd
en spoedig daarna gewassen
Mijn rug was krom de jouwe recht
Jij werd dus eerste klasse
Wat wreed toch van zo’n hovenier
‘k Heb jou daarna nooit meer gezien
want ik lag bij de stukken
Weet je wat ik het gekke vind ?
‘t is eigenlijk heel stom
Terwijl ons leven in de grond begint
Is dat bij de mens andersom
|